Kullanımı çok eskilere dayanmakta olup günümüzde Ortadoğu ve Hint Mutfağında kullanılan bitkiyi hemen hemen çoğunuz Türk Mutfağı’ ndan da tanıyorsunuz pastırmanın ekürisi çemen olarak. Anavatanı Yakın Doğu, özellikle Lübnan ve Suriye, Güneybatı Avrupa, Hindistan ve Çin olan şifalı bitkinin sarımsı beyaz renkte çiçekleri vardır. 20-40 cm. boylarında , bir yıllık, otsu bitki, halk diliyle; çimen, buyotu, frenk kimyonu olarak da bilinir. Tohumlarında müsilaj, uçucu ve sabit yağ vardır.Çemenin tohumları ve bazı ülkelerde yeşil yaprakları da ıspanak gibi tüketilmektedir. Tadı acımsı ve aromatiktir. Türk Mutfağında özellikle çemen tozu şeklinde bilinir. Bu toz bol salçaya vebirkaç diğer içeriklere (ceviz, sarımsak vb.) katılarak kahvaltıların nadide çiçeği, macun yapılı çemen üretilir.Türkiye’ de Trakya, Marmara, Orta, Güney ve Güneydogu Anadolu’ da yetiştirilen bitkinin balgam söktürücü, göğsü yumuşatıcı, saç besleyici, çıbanları geçirici, şehvet arttırıcı ve vücuda rahatlık verici özellikleri vardır.Kullanım ŞekliÇıbanlar İçin Çemen Lapası: Çemen tohumları ezilerek toz hâline getirildikten sonra biraz su eklenir ve lapa hazırlanır. Bu lapa çıbana dıştan uygulanarak biraz bekletilip yıkanılır.Saçlar İçin: Çemen yağı saç diplerine masaj ile uygulanarak 15 dk. bekletilip saçlar yıkanır.Çay: Çemenotunun tohumları Sonbahar’ da olgunlaştıkları zaman toplanır. 1,5 tatlı kasığı tohum, l bardak sıcak suya konulup 10 dk. süreyle ağır ağır kaynatılır. Böylece elde edilen dekoksiyondan günde 1 kez içilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder