Sofralık Üzümde Büyüme Düzenleyicileri

Sofralık Üzümde Büyüme Düzenleyicileri

---

Bağcılık, Türkiye tarımında önemli bir yere sahiptir. Buna rağmen, kalite ve birim alandan elde edilen verim düşüklüğü bağcılıkta karşılaşılan en önemli problemlerden biridir. Verimlilik, birim alanda bulunan omca sayısına, omca üzerinde meydana gelen salkım, tane sayısı ve büyüklüğü ile ilgidir. Verimliliği etkileyen faktörler çeşit, anaç, kültürel uygulamalar, çevre koşulları ve çeşitlerin döllenme biyoloji özellikleri gibidir.

Kalite ve verimliliği arttırma uygulamaları aşağıdaki başlıklar altında toplanabilir;

Uygun terbiye şekli verme,
Budama,
Bakım işlerini zamanında yapma,
Sulama,
Gübreleme,
Toprak işleme,

Bitki büyüme düzenleyicilerini gerekli dozda ve oranda kullanma (Oksinler, giberellinler, sitokinler)

Bağcılıkta ıslah çalışmaları ile bir yandan verimli ve kaliteli üzüm çeşitleri araştırılırken bir yandan da büyümeyi düzenleyici maddeler kullanılarak verim ve kalitenin arttırılmasına çalışılmaktadır. Genel olarak diğer bahçe bitkilerinde olduğu gibi bağlarda da büyümeyi düzenleyicilerin verim ve kalite üzerine etkisi maddenin yapısına, konsantrasyon ve uygulama zamanına göre değişmektedir.

Oksinler

Tepe tomurcuğu, kökler, genç yaprak ve tomurcuklar gibi hızlı büyüme noktalarında yüksek konsantrasyonlarda bulunurlar.
Hücre uzamasını etkiler, kök hücrelerinin uzamasında yer alabilir.
Çekirdekli veya çekirdeksiz meyvelerin gelişimini arttırır.
Lateral tomurcukların gelişimini engelleme etkisi
Doğal oksinler:

İndolasetik asit (IAA), 4-Klorindolasetik asit (4CIAA), Fenilasetik asit (PAA) ve Indolbutirik asit (IBA).
Sentetik Oksinler:

Naftalenasetik asit (NAA), Naftalenacetamidas (NAD), 2,4 Diclorofenoxiacético (2,4 D).


Giberellinler

Pratik anlamda bitkinin bütün kısımlarında sentezlenir, fakat özellikle genç yapraklarda, embriyo, çekirdek ve meyvede sentezlenir.
İçlerinde giberellik asidinde (GA3) bulunduğu 84 tip giberellin tanımlanmıştır.

Özellikle gövde uzamalarını teşvik etmektedir ve hücre bölünmesi ve uzamaları, döllenme, meyve gelişimi, partenokarpi ve estenosperma olayları ile ilişkilidir.

Çiçeklenmede, düşük konsantrasyonda Giberellin uygulamaları tane tutumunu azaltır ve sonuç olarak salkımlar daha gevşek olur.

Çiçeklenme döneminde yapılan uygulamalar tanelerin uzunlamasına gelişimine neden olur. daha sonra yapılan uygulamalar tanelerin çapının gelişmesine neden olur. Eğer çiçeklenme sonunda uygulama yapılırsa, salkımdaki tane sayısı daha fazla olur.


Sitokininler

Sentezi: pek çok çeşidin kök bölgesinde sentezlenir ve ksilem yoluyla uç noktalara taşınır.
Adeninden elde edilir.
Temel görevi: oksin varlığında hücre bölünmesini arttırmak.
Doğal: Kinetin, N-benziladenin ve zeatin gibi pürinlerden elde edilir.
Sentetik: Difenilüre (forclorfenuron) türevleridir. Tarımda kimyasal uygulamaların etkinliğini belirlemektedir.
Yapıştırıcı etki : yeşil aksamı kuvvetlendirerek dökümlerin yüzeysel eğilimlerini azaltır.

Büyüme Düzenleyicilerin Kaynakları (Sentetik ve Organik Sitokininler)

İki stokinin kaynağı bulunmaktadır:

A - Sentetik orijinli stokininler difenilüre (N - (2 - chloro - 4 - pyridyl) - N' - phenylurea = (CPPU)) türevleridir. Genel adı: Forclorfenuron.

B - 1 organik veya doğal kaynaklı sitokininler kinetin, benziladenin ve zaetin gibi pürin türevleridir.

B - 2 deniz yosunu veya aminoasit, farklı dozlarda sitokininler, oksinle ve giberellinleri içeren diğer organik kökenli bileşen türevli karışımlar.

Kaynak:http://www.drt.com.tr/blog/2007/04/s...eyicileri.html